શું હકીકતમાં ગંગા નદીમાં સ્નાન કરીને બધા જ પાપ ધોવાઇ જાય છે?શિવજીએ પાર્વતીજીને આપેલો સાચો જવાબ

આપણે બધાએ સાંભળ્યું છે કે ગંગામાં સ્નાન કરવાથી બધાં પાપ ધોવાઈ જાય છે અને સ્વર્ગની પ્રાપ્તિ થાય છે. જો તમે પણ એવું જ માનતા હોવ તો તમારા માટે એક વાત જાણવી ખૂબ જ જરૂરી છે કે એવું બિલકુલ નથી. હા, એક દંતકથા અનુસાર, ભોલેનાથે ખુદ દેવી પાર્વતીને આ વાત કહી છે કે તે લોકો કોણ છે જે ગંગામાં સ્નાન કરીને સ્વર્ગ મેળવે છે. જો તમે પણ સ્વર્ગમાં જવાની ઈચ્છા સાથે ગંગામાં સ્નાન કરો છો તો આ વાર્તા અવશ્ય વાંચો.

દંતકથા છે કે સોમવતી સ્નાનનો તહેવાર હતો. ગંગા ઘાટ પર ભક્તોની ભારે ભીડ હતી. ભોલેનાથ-પાર્વતી તીર્થયાત્રાએ ગયા હતા. તેથી જ આકાશમાંથી પસાર થતી વખતે માતા પાર્વતીની નજર ભીડ તરફ ગઈ. પાર્વતીજીએ શિવજીને આટલી મોટી ભીડનું કારણ પૂછ્યું. શિવજીએ કહ્યું – આજે સોમવતી પર્વ છે. જે લોકો આ દિવસે ગંગામાં સ્નાન કરે છે તેઓ સ્વર્ગમાં જાય છે. એ જ લાભ માટે નહાનારાઓની ભીડ જામી છે.

ભીડ વિશે પાર્વતીજીની ઉત્સુકતા શાંત થઈ ગઈ. પણ તેના મનમાં એક પ્રશ્ન પણ આવ્યો. પછી તેણે ભોલેનાથને પૂછ્યું કે જો ગંગામાં સ્નાન કરનારા આ બધા લોકો સ્વર્ગમાં જશે તો શું થશે? સ્વર્ગમાં આટલી જગ્યા ક્યાં છે? તો પછી લાખો વર્ષોથી લાખો લોકો ગંગામાં સ્નાન કરીને સ્વર્ગમાં પહોંચી રહ્યા છે, તો તેઓ ક્યાં છે? તેને સ્વર્ગમાં ક્યાં સ્થાન મળ્યું છે? દેવી ભગવતીના આ પ્રશ્ન પર ભોલેનાથે કહ્યું કે શરીરને ભીનું કરવું તે એક વસ્તુ છે. પરંતુ સ્વર્ગ પ્રાપ્ત કરવા માટે, મનની અશુદ્ધિઓને ધોવા માટે સ્નાન જરૂરી છે.

પછી માતા પાર્વતીએ પૂછ્યું કે કોણે શરીર ધોયું છે અને મન કોણે શુદ્ધ કર્યું છે તે કેવી રીતે જાણી શકાય? શિવજીએ કહ્યું કે તે તેના કાર્યોથી સમજાય છે. પાર્વતીજીની શંકા હજી દૂર થઈ નહોતી. આ જવાબથી પણ કોઈ ઉકેલ ન આવતો જોઈને શિવજીએ કહ્યું- ચાલો હવે હું તમને આખી વાત સીધા ઉદાહરણ દ્વારા સમજાવવાનો પ્રયત્ન કરું. પરંતુ આ માટે આપણે પ્રહસન કરવું પડશે.

ત્યારે શિવજીએ એક નીચ રક્તપિત્તનું રૂપ ધારણ કર્યું અને રસ્તામાં એક જગ્યાએ સૂઈ ગયા. પાર્વતીજીને એક અત્યંત સુંદર સ્ત્રીનું શરીર ધારણ કરવાનું કહેવામાં આવ્યું. પાર્વતીજી શિવજી સાથે સ્નાન કરવા જતા રસ્તાની બાજુએ બેઠા હતા. તેને જોવા માટે નહાનારાઓના ટોળા ઉમટી પડતા. આવા અલૌકિક સૌંદર્યવાળો એવો નીચ રક્તપિત્ત. કુતૂહલવશ બધાએ આ મેળ ન ખાતી જોડી વિશે પૂછ્યું. પાર્વતીજી શિવજી દ્વારા સંભળાવેલી વિગતો સંભળાવતા.

દેવી પાર્વતી બધાને કહેતી કે આ રક્તપિત્ત મારા પતિ છે. ગંગા સ્નાન કરવાની ઈચ્છા સાથે આવી છે. ગરીબીને કારણે હું તેમને મારા ખભા પર લાવ્યો છું. ખૂબ થાકેલા હોવાથી, અમે અહીં ટૂંકા વિરામ માટે બેઠા છીએ. રસ્તામાં ઘણા લોકોએ દેવી પાર્વતીને જોઈને તેમના પતિને છોડીને તેમની સાથે જવા કહ્યું. ત્યારે પાર્વતીજી ગુસ્સે થશે પરંતુ શિવજીએ શાંત રહેવાનું વ્રત લીધું હતું. આ બધી વાતો સાંભળીને તે વિચારતી હતી કે શું આવા લોકો પણ ગંગામાં સ્નાન કરવા આવે છે? તેઓ સ્વર્ગમાં જવા ઈચ્છે છે. તેના ચહેરા પર નિરાશા દેખાતી હતી.

ભોલેનાથ અને માતા પાર્વતીનો આ ક્રમ સાંજ સુધી ચાલુ રહ્યો. એટલામાં એક સજ્જન આવ્યા. જ્યારે પાર્વતીજીએ તેમને પણ વિગતો સંભળાવી ત્યારે તેમની આંખોમાં આંસુ આવી ગયા. તેણે મદદની ઓફર કરી અને રક્તપિત્તને તેના ખભા પર ગંગાના કિનારે લઈ ગયો. તેણે સાથે લાવેલા સત્તુમાંથી બંનેને ખવડાવ્યું. તે જ સમયે, સુંદરતાને વારંવાર પ્રણામ કરીને તેણે કહ્યું, ‘તમારા જેવી દેવીઓ આ પૃથ્વીના આધારસ્તંભ છે. ધન્ય છે તમે જેઓ આ રીતે તમારો ધર્મ કરી રહ્યા છો. હેતુ પૂરો થયો. શિવ-પાર્વતી ઉભા થયા અને કૈલાસ તરફ જવા લાગ્યા.

શિવજીએ રસ્તામાં કહ્યું, પાર્વતી, તેમની વચ્ચે એક જ વ્યક્તિ હતી જેણે પોતાનું મન ધોઈ લીધું અને સ્વર્ગનો સરળ માર્ગ બનાવ્યો. ગંગામાં સ્નાનનું મહાત્મ્ય ખરું, પરંતુ તેની સાથે મનને પણ ધોવાની શરત છે. ત્યારે માતા પાર્વતીને સમજાયું કે આટલી મોટી સંખ્યામાં ગંગામાં સ્નાન કર્યા પછી પણ અને ગંગાની શુદ્ધ મહાનતા પછી પણ તેઓ સ્વર્ગ સુધી કેમ પહોંચી શકતા નથી અને શા માટે તેઓ ગંગામાં સ્નાન કરવાના પુણ્યથી વંચિત રહે છે.